Τα οφέλη του παιχνιδιού με τον μπαμπά στα πρώτα χρόνια της ζωής του παιδιού

Μελέτη που πραγματοποιήθηκε από το πανεπιστήμιο του Cambridge και το ίδρυμα που έχει φτιάξει η Lego, το παιχνίδι μεταξύ του μπαμπά και του παιδιού του από τη γέννηση μέχρι και τα τρία έτη της ζωής του, δεν οδηγεί μόνο σε σύσφιγξη του δεσμού τους, αλλά βοηθά επίσης στη διαχείριση των συναισθημάτων και στη ρύθμιση της συμπεριφοράς.

Σκοπός της μελέτης
Παρά το γεγονός ότι είναι ευρέως γνωστό ότι το παιχνίδι βοηθά τα παιδιά να χτίσουν διαπροσωπικές σχέσεις, να αποκτήσουν και να εξελίξουν δεξιότητες, να κατανοήσουν τον κόσμο και να διασκεδάσουν με το αγαπημένο τους πρόσωπο, τα οφέλη που το παιχνίδι με τον πατέρα παρουσιάζει παρέμεναν αχαρτογράφητα με τις όποιες μελέτες να επικεντρώνονται περισσότερο στη μητέρα.

Η Μελέτη
Συλλέγοντας πληροφορίες από 78 (!) διαφορετικές έρευνες που πραγματοποιήθηκαν από το 1977 μέχρι το 2017 μελετώντας κυρίως ευρωπαϊκές και βορειοαμερικανικές οικογένειες, προέκυψαν τα εξής συμπεράσματα:

- Οι περισσότεροι πατεράδες παίζουν με το παιδί τους καθημερινά σε αυτές τις ηλικίες
- Ακόμα και όταν το παιδί είναι πολύ μικρό, το παιχνίδι είναι περισσότερο σωματικό.

Με τον όρο «σωματικό παιχνίδι» εννοούμε δραστηριότητες που εκτείνονται από την παρότρυνση του μωρού να κλείσει με το χεράκι του το δαχτυλο του μπαμπά και να
προσπαθήσει να ανασηκωθεί μέχρι να πάρει ο μπαμπάς το μωρό στους ώμους ή να το σηκώσει ψηλά· από το γαργαλητό μέχρι το κυνηγητό· και όλα όσα εκτείνονται ανάμεσα.

Και οι 78 μελέτες που εξετάστηκαν από τους ερευνητές κατέδειξαν σημαντικά οφέλη τόσο για το παιδί όσο και για τον μπαμπά. Τα οφέλη που καταγράφηκαν ήταν εξίσου σημαντικά σε βραχυπρόθεσμο επίπεδο (η αλληλεπίδραση, το γέλιο, μια νέα λέξη), όσο και μακροπρόθεσμα (όπως για παράδειγμα η ικανότητα του παιδιού να διαχειρίζεται τα συναισθήματά του).

Συγκεκριμένα, η έρευνα έδειξε ότι παιδιά που περνούν ωφέλιμο και ποιοτικό χρόνο με τον πατέρα τους, έχουν λιγότερες πιθανότητες να εμφανίσουν υπερκινητικότητα, συναισθηματικά προβλήματα ή προβλήματα συμπεριφοράς. Επίσης φάνηκαν να είναι λιγότερο επιρρεπή σε καβγάδες και να ελέγχουν καλύτερα την επιθετικότητά τους.

Σύμφωνα με τα δεδομένα της μελέτης, οι πατεράδες παίζουν περισσότερο από τη βρεφική ηλικία μέχρι τα έξι χρόνια του παιδιού, ενώ στη συνέχεια μειώνουν το χρόνο που δαπανούν για αυτό μέχρι τα 12 τους περίπου χρόνια, οπότε και ξεκινούν πάλι να ασχολούνται περισσότερο. Η παιδοψυχολογία, βέβαια, μας διδάσκει ότι τα πρώτα χρόνια στη ζωή του παιδιού είναι τα πιο καθοριστικά για την ανάπτυξη της προσωπικότητάς του.

Τα οφέλη

Μέσα από τις συναρπαστικές, έντονες και μοναδικές προκλήσεις που δημιουργεί, το σωματικό παιχνίδι βοηθά το παιδί να ελέγξει το σώμα και το μυαλό του.
Μέσω αυτού:
 Αξιολογεί τη δύναμή του
 Κατανοεί τα όρια του
 Διαχειρίζεται τα συναισθήματα του στις περιπτώσεις που δεν τα καταφέρνει

Το παιδί βρίσκεται σε ένα ασφαλές περιβάλλον, με έναν γονιό που το αγαπά και ασχολείται μαζί του, το βοηθά να αναπτυχθεί και να μεγαλώνει διασκεδάζοντας.

Όταν ο μπαμπάς δεν είναι παρών

Θα θυμόμαστε ότι και η μητέρα που μεγαλώνει μόνη της έναν παιδί μπορεί να τα καταφέρει εξαίσια στο δυναμικό παιχνίδι μαζί του. Παρατηρήστε τη γάτα που σπρώχνει τα γατιά από κοντά της όταν αυτά αρχίσουν να περπατούν, που λίγο αργότερα παλεύει μαζί τους με κλιμακούμενη επιθετικότητα, και θα καταλάβετε το ενεργητικό παιχνίδι ως μέσο μάθησης και μύησης στον πραγματικό κόσμο, είναι απολύτως συνυφασμένο με τη φύση. Συμπληρώνοντας την εικόνα και με όλα τα υπόλοιπα παιχνίδια που η μαμά παίζει με το παιδί της, κινητικά, φαντασίας ή ρόλων, είναι βέβαιο ότι το παιδί θα αντλήσει και έτσι όλα τα οφέλη.